მარგალები ჯიმალები ვორეთ გიჩქუდათ!!!!!!!

შინამრეწველობა და ხელოსნობა დაკავშირებულია ადგილობრივ ბაზრის მოთხოვნასთან და ჩვენი შინამრეწველები ქალაქად თუ სოთლად ამზადებენ იმ საქონელს, რომელიც ესაჭიროება რაიონის მოსახლეობას.

ფეიქრობა. წინათ სამეგრელოში ქსოვილებს ოჯახებში ამზადებდნენ. ქალები გავარჯიშებული იყვნენ ბამბის, აბრეშუმისა და შალეულის ქსოვაში და თითქმის ყველა ოჯახში ჰქონდათ საპენტი იარაღები, ჩიხრიხი, საქსოვი დაზგა თავისი მოწყობილობით და სხვა.

მეჭურჭლეობას სამეგრელოში ძველადვე მისდევდნენ. განსაკუთრებით აკეთებენ თიხის ჭურჭელს, რასაც ხელს უწყობს საჭურჭლე თიხის დიდი მარაგი. მეჭურჭლეობა გავრცელებულია ზუგდიდისა და სენაკის რაიონებში. ამ მხრივ, სამეგრელოში ცნობილია სოფ. ნამკოლე, სადაც კეთდება კარგი ხარისხის თიხის ჭურჭელი. ამ სოფელში თიხის ჭურჭლის გაკეთებას დაახლოებით 200-მდე კომლი მისდევს და ეს ხელოსნობა ოჯახში მემკვიდრეობით გადადიოდა.

კალათაზე სამეგრელოში დიდი მოთხოვნილებაა. ოჯახში კალათა საჭიროა სიმინდის ტაროების გადასაზიდად, ღომის შესანახად და სხვ. ამიტომ კალათების გაკეთებიის ოსტატობა აქ გავრცელებულია, განსაკუთრებით სამეგრელოს მთიან რაიონებში, სადაც საამისოდ საჭირო მასალაც მოიპოვება. კალათს საზოგადოდ წნავენ თხილის ხის წნელისაგან.

საშენ მასალებში ყავარს მთავარი მნიშვნელობა ეძლევა. სამეგრელოში სახლები უმთავრესად ყავრით იხურება. ყავრით გადახურული ოდა მეგრელებს უყვართ და დიდად მოსწონოთ. ამიტომ სამეგრელეოში ყავარს ეტანებიან და ცდილობენ, სადაც უნდა იყოს, შეიძინონ ყავარი.

სამეგრელოში მჭედლობა ძველადვე ყოფილა გავრცელებული. მჭედლობას აქ თითქმის ყველგან მისდევენ და დიდ სოფლებში სამჭედლოებია გამართული. მჭედლები ამზადებენ ცხენის ნალებს, თოხებს, ცულებს, კარის რაზებსა და ჩანგლებს, სახნისს და სხვა. სამჭედლოები ჯერ კიდევ პრიმიტიულად და ძველებურად არის მოწყობილი. შუაში გამართულია ქურა საბერველით, იქვეა გრდემლი.